Gisteren waren we bij een viewing in FC Hyena te Amsterdam van de documentaire "Wat ik niet vergeet" op uitnodiging van Eva Dullart en Inez Kort de makers van deze film.
De film gaat over Joeri Bakker die op 61 jarige leeftijd Lewy Body dementie kreeg. Hij is nu 66 jaar. We worden hier meegenomen wat het doet in een gezin met zijn partner, twee zoons en hemzelf. Eva en Inez laten duidelijk zien wat er allemaal nog wel kan in een leven met dementie. We zien en voelen het verdriet maar dat niet alleen. Humor en liefde is aanwezig.
Het verhaal speelt zich ook af in het Huis van de Tijd en de grote Sint Jacob in hartje Amsterdam. Toevallig waren Grietje en ik vorig jaar in het Huis van de Tijd en spraken er met Joeri. Een bezoekje aan woonzorgvoorziening Sint Jacob stond nog op ons programma.
We spraken achteraf met Eva, Inez, Joeri zelf, zijn partner Annet Gelink en zoon Jim
Grietje en ik vonden het heel bijzonder om dit mee te mogen maken. Juist wij zijn op zoek naar de mooie momenten in de dementie. Mensen horen wij vaak zeggen "Wat een verschrikkelijk ziekte". Is dat wel zo en is er een andere kant. Zoals de zoon van Joeri aangaf "hoort dementie niet bij het leven"
Dementie wordt op verschillende wijze ervaren in andere culturen. Grietje en ik waren behoorlijk onder de indruk en laten dit zien.