Terug naar mezelf betekent dat ik even stil mag staan... om me heen mag kijken .. en beseffen waar ik nu ben.
Bewust worden van wat je doet is meestal helemaal niet zo makkelijk. Dat reptielenbrein van ons wil nog weleens de overhand hebben. Dit is het oudste stukje hersenen en helpt ons overleven met reflexen en instincten. Stil staan en genieten van de omgeving terwijl je brein in opperste alertheid is op gevaar is erg tegenstrijdig.
Hoe zal dit bij mensen met dementie werken? Volgens mijn beste weten is dit deel bij Mem niet aangetast. Bij haar zit het in de frontaalkwab. Toch gaat er van alles mis. Zij eet alleen als ze eten ziet, haar reuk is weg, haar lichaam geeft ook niet goed meer aan wanneer ze naar de wc moet, haar gevoel van gevaarlijke situaties is totaal weg, behalve dan met een hete kop thee of als er een auto aankomt.
Bijzonder hoe haar lichaam haar nog in leven kan houden terwijl haar brein allemaal verkeerde signalen afgeeft. Doordat dit in de war is, zou zij nu meer van een moment kunnen genieten? Zij heeft geen last van die alertheid op gevaar meer. Interessant onderwerp eigenlijk.
Kan jij alles zomaar loslaten? Zo ja, hoe doe je dit?