Grietje zegt wel eens 'je hebt een rijke fantasie'
Dit droombeeld, utopie of verbeelding heb ik van mijn moeder. Nog zie ik haar zitten met een glimlach.
Haar verhalen die zij ons vertelde waren geweldig en haalde mij uit de werkelijkheid. Als kind voelde ik mij regelmatig alleen. Ik had op een gegeven moment door dat mijn fantasie hielp om mij beter te voelen. Ik kwam daarbij op prachtige ideeën en voelde mij niet meer alleen.
In psychiatrie kwam ik in mijn werk regelmatig mensen met een waanstoornis en hallucinaties. Ik vond dat zeer interessant. Er waren zelfs mensen die het prettig vonden. Zo kwam er een man op de opname afdeling die stemmen hoorde. De familie wilde dat hij medicijnen kreeg. Nadat we de man gesproken hadden kreeg hij geen medicatie maar het advies om op de momenten dat het hinderde muziek te luisteren middels een koptelefoon. De stemmen waren dan duidelijk minder. Op andere momenten vond hij de stemmen prettig want voelde zich dan niet zo alleen.
Een vrouw op de afdeling had een grootheidswaan. Ze was in de problemen geraakt doordat ze een groot stuk grond had gekocht voor het maximale bedrag op een veiling en het geld niet had. Ze had zich zo goed voorgedaan dat er geen wantrouwen was geweest. Het land moest opnieuw verkocht worden en het verschil moest zij betalen.
Ik vond het prachtig om deze mensen te kunnen helpen.
De fantasie of droombeelden hebben mij steeds geholpen. Ik zag een groot kasteel waar mensen met dementie geholpen werden en gelukkig waren. Het begin van de kleinschalige woonvorm.
Het huisje wat wij nu hebben had ik mij al voorgesteld. In mijn dromen en verhalen een rood huisje met een oud tafeltje, een kaars erop en uitzicht op een mooi dal en bergen. Ik aan het schrijven zeer vroeg in de ochtend en Grietje aan het slapen in bed. Een oldtimer in de tuin.
Vårt lilla vackra röda hus
Dromen en fantasie kunnen je helpen om de werkelijkheid even te ontvluchten en wensen te laten uitkomen.
Mijn fantasieën en droombeelden gaan steeds meer over een leven in Zweden.
Komende week gaan we weer even terug naar Nederland. Ik zie een boot, een mooi 3e magazine, een schatkist en een mooie lieve vrouw waar ik van hou💛🧡
Ik ben mijn moeder nog dankbaar😊
Wat is jou fantasie?
Als kind had ik ook veel fantasies, maar zo vlug ze opkwamen, verdwenen ze ook en uiteindelijk herinner ik me er niets meer van.
Wel kon en kan ik improviseren, afhankelijk van wat ik als een probleem zie en hoe ik het beste iets oplossen kan, maar of het werkt, is een tweede. Soms komen ze gewoon bij mij in/op en meestal zeggen anderen er negatief over. Ik ben ook maar wat blij met het Engelse spreekwoord: “There is always one way to find out.” en dan zie ik het probleem eerder als een uitdaging dan een struikelblok. Soms tot ongenoegen van anderen, omdat ze inmiddels van mij weten dat ik niet zo snel opgeef of van het idee afbrengen…
Na de knieoperatie weer snel prettig te kunnen lopen. Met de mercedes w123 automaat dan weer eens fijn toeren. Makkelijk , gas geven of remmen het kan met één voet.
Herinneringen van een oude tante die bijna 100 jaar was geworden. Haar woorden waren altijd fijn. Met een beetje fantasie sta ik op haar maatschappelijke voeten. Die gezinnen het geven wat ze nodig zijn, die gezinnen die het niet royaal hebben maar het wel verdienen om te helpen.
Veel geld winnen,een busje kopen die ook geschikt is voor rolstoelvervoer en dan opstap met ouderen die dat niet meer kunnen.Gewoon dagje naar de markt,winkelcentrum of naar hun kind,begraafplaats of wat ze maar willen.En dit alles tegen kleine vergoeding.Zo hoop ik ouderen beetje regie terug te geven.Dit alles opmijn manier en gewoon spontaan.Lijkt me heerlijk.