top of page

Door mijn moeder, met dementie heb ik het geluk gekregen

"Dit is Zweden"


Waaauw wat is dit schitterend.

Een lange weg langs meren, steile wegen en afdalingen en eindeloze bossen. Af en toe sneeuw op plekken waar het koud blijft. Een verlatenheid en zeer grote schoonheid van de natuur. De wolken zijn laag en geven een mysterieus geheel.

Een meer met een geweldige weerspiegeling in het water.

De mist hangt boven het water en Grietje en ik worden er stil van.

Een wereld die vredig is en waar even geen mensen zijn alleen een Älg (eland) langs de weg die wij plotseling ontdekken. Op dit soort wegen blijven we naar wilde beesten turen en als het dan zover is verbazen wij ons erover dat dit nog kan. We staan stil en kijken het prachtige beest aan.

We staan even stil bij positieve berichten wat helpt om jezelf gelukkig te maken.


Dementie hoeft niet altijd te betekenen dat het verschikkelijk is. In de media wordt er regelmatig gesproken over een nare ziekte. Dat is niet altijd zo. Ouderen die gelukkig waren, zoons of dochters die weer contact kregen. Vele positieve berichten zijn er zeker. Dat is een kant die we zeker mogen noemen om de mensen die het hebben als volwaardig mee te laten tellen. Mensen met dementie willen erbij horen.


Grietje is op een gegeven moment, toen haar vader het niet alleen meer kon, gaan zorgen voor haar moeder. Nam ontslag en verkocht haar huis. Wij ontmoeten elkaar en sinds die tijd kwam 'lykke' zoals ze in Zweden zeggen voorbij. Elke keer als we Mem zien moet zij glimlachen en lijkt met ons mee te leven. Niet voor niets trouwen wij in januari en zal Mem het middelpunt zijn.


Misschien is het belangrijk dat we de andere kant van dementie leren kennen. Kunnen wij de minister leren dat dementie niet alleen een nare ziekte is zoals zij dat onlangs noemde op haar blog van Linkedln toen zij in Shanghai was. Natuurlijk zie je dat de ziekte heel veel impact kan maken maar is er zeker een andere kant.


Vandaag hebben we weer mensen gelukkig gemaakt met de schatkist van geluk.

In ons koffiehuis in Torsby lieten wij de medewerkers een önskar(wens) invullen en zij straalden nu al van geluk.


In de plaatselijke Loppis vond ik oude kerstlampjes en voelde mij helemaal gelukkig.

Vandaag gaan we terug naar Nederland op vakantie zoals we zeggen.

In december komen we terug. De buurman Günnar hadden we vanmiddag voor een Fika momentje. Hij zal ons missen. Wij ons kleine rode huisje en de lieve mensen hier om ons heen.


Hejdå





112 weergaven6 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page