Lieve Oma,
Jammer dat ik je niet goed gekend heb. In mijn gedachten was je een hele lieve en mooie oma. In mijn gedachte leek mijn moeder op jou. Ik was nog maar 4 jaar en toen was mijn moeder heel verdrietig. Ze vertelde emotioneel dat jij 's nachts het water in was gelopen. Ik begreep dat er iets heel ergs was gebeurd. Zag het voor mij dat jij het water inliep. Ik begreep dit niet als kind maar vond het heel erg voor mijn moeder en voor jou Het huis in Rijswijk waar je in woonde staat mij nog enigszins voor de geest. Het was een jaren 30 benedenwoning met openslaande groene deuren naar de tuin. In de tuin lag grind en stonden planten aan de zijkant. In de tuin liep een schildpad maar die liet zich bijna nooit zien. Een gezellige tuin waar het grind van knispelde als je eroverheen liep. Een donker warm huis vol sfeer met een kamer en suite. De buitendeuren van de slaapkamers kwamen in de tuin uit. Heel veel kan ik mij er niet meer van herinneren omdat Opa al snel verhuisde naar de Bogaard in het nieuwe deel van Rijswijk. Jij was er toen al niet meer bij. Het is mij altijd een raadsel geweest tot nu aan toe waarom je het water in liep. Mijn moeder, jou dochter sprak er nooit over. Ik merkte wel heel veel verdriet als het over jou ging. Opa was een prachtige man. Hij bracht gezelligheid met zich mee als hij op bezoek kwam bij ons. Altijd wat lekkers en hij probeerde mij te leren vissen(waar ik geen geduld voor had) en had veel humor. Prachtig om bij hem op bezoek te gaan.
Ik kreeg onderstaande foto van mijn zus marijke. Zij staat hier met jou met mijn moeder en opa, net in beeld. Voor haar een man die ik niet ken.
Afgelopen week hoorde ik voor het eerst van Marijke mijn zus het echte verhaal. Jij lag heel veel op bed. Vandaar dat ik je, in mijn herinnering nooit in de kamer zag.
Ik begrijp nu dat je last had van stemmingswisselingen en dan heel erg somber was. Je had dit al veel langer. Volgens mijn zuster werd er over gezegd dat je met een depressie terug kwam uit indonesië. Opa was daarheen gestuurd en jij bent daar later naartoe gegaan. Opa die eerst schoenmaker was is later als colporteur langs de deuren gegaan. Hij was daardoor niet vaak thuis. Ik denk nu beter te begrijpen waarom je het water in liep.
mijn moeder, jou dochter die naar mijn idee altijd juist optimistisch was gestemd is er al een paar jaar niet meer. Zij is altijd in mijn hart en soms mis ik haar erg. Ik denk dat ik het opgeruimde karakter van haar meegekregen heb. Somberheid ken ik niet maar angsten heb ik wel gehad.
Ik begrijp nu waarom ik later in de zorg ben gegaan. Ik voelde dat hier mijn passie en mijn kunde in lag. Al van jongs af aan had ik het idee anderen te kunnen helpen. Ik werd door mijn vader de technische richting opgeduwd. Ik had hier weinig mee en het gaf geen voldoening.
Bijzonder is dat ik in de psychiatrie terecht kwam. Na mijn opleiding ging mijn interesse uit naar mensen met stemmingsstoornissen. Ik kwam op een afdeling bij Parnassia met mensen die zeer ernstig depressief waren. In die tijd waren wij de meest specialistische afdeling in Nederland en haalden goede resultaten. Niet alleen maar medicijnen maar juist heel veel andere dingen zoals bewegen(hardlopen), muziek, activiteiten, natuur en praten. Was deze afdeling er maar in jou tijd geweest. Ik had je zeker kunnen helpen.
Mijn moeder, jou dochter kreeg dementie op latere leeftijd. Ondanks haar dementie bleef zij vriendelijk en probeerde anderen te helpen. Mijn moeder was angstig in het verpleeghuis waar zij het laatste jaar woonde. Gelukkig waren mijn vader en mijn twee zusters dichtbij om te helpen aangezien de zorg tekort schoot. Ik begon een huis voor mensen met dementie omdat ik zag dat het met de zorg voor mensen met dementie slecht gesteld was. Gelukkig komen er de laatste tijd steeds meer mooie voorbeelden. Ik besef nu ineens waar mijn passie voor de zorg vandaan is gekomen. Onbewust kreeg ik dingen mee.
Grietje, mijn liefste partner haar moeder MEM heeft dementie. Volgens mij heeft MEM samen met jullie afgesproken dat wij bij elkaar kwamen. Oma en Mam jullie zijn denk ik heel trots en blij om te zien dat Grietje en ik ons inzetten om de zorg nog mooier te maken en van elkaar houden. Met onze magazines laten wij de mooie voorbeelden in de zorg zien.
Oma, Mam en Mem in ons dieper bewustzijn zijn jullie altijd aanwezig en helpen Grietje en mij om de positieve dingen te blijven zien.
Een dikke knuffel 💛🧡en geniet daarboven of beneden zonder depressie en dementie !!!!!!
J A n en natuurlijk krijgen jullie een dikke zoen van Grietje🥰