Staat er op de voorruit in 't ijs. En ze heeft groot gelijk. Grietje is geweldig💛🧡 De zon schijnt en de oude DS laat het allemaal gelaten toe. Gemaakt in een warm land en nu in temperaturen die haar koelwater doen bevriezen. Een strijkijzer die de mensen hier in Zweden doet glimlachen.
Gistermorgen werden we wakker van grote sneeuwvlokken en bleef het even liggen. Overdag waren Grietje en ik aan het tegelen in ons Talanghuset. Ik werd regelmatig overvallen door een sneeuwbui buiten als ik de tegels aan het slijpen was terwijl de zon scheen.
Sneeuw roept veel herinneringen op bij mensen. In Nederland komt de laatste jaren steeds minder sneeuw voor. Wanneer je met mensen met praat doe dementie hebben over de koude winters van toen beginnen zij te stralen. Met name de elfstedentochten lijken nog in het geheugen gegrift.
Als kind vond ik sneeuw en ijs prachtig. Heerlijk een molentocht schaatsen bij de molens van Kinderdijk.
In Zweden komt dat bijzondere gevoel weer terug. De vrieskou vanmorgen en een stralende blauwe lucht. Een zon die al warm aanvoelt en een winter die het gaat verliezen. Boven de beek hangt mist en de kraanvogels roepen dat zij er weer zijn.
Laat de lente nu maar komen.
Vandaag rijden we naar Torsby. Een motorzaag hebben we gezien. De vijftien kuub hout moet gezaagd worden. Voordat we het weten is het weer winter.
De vedspis ga ik aanmaken. Over een uur pas kaffe och te. Een heerlijk ontbijt met havregryn en vers brood uit de oude oven.
Trouwens we vonden bij de loppis weer mooie opmerkelijke spullen uit de '50 er jaren. Een Zweedse lepelset in een bijzonder doosje en een Scheurich Foreigh vaasje.
Een mooie dag en denk maar eens terug aan de tijd dat sneeuw gewoon was.
Hejdå