"Alstublieft, 4 glazen Jus d'orange"
We begrepen er niets van. Na 10 minuten wachten ontdekten we de QR code aan de wand achter een plantje. Bij binnenkomst had ik al trots tegen Grietje geroepen dat je een kaart kreeg en daarop kon je zelf aankruizen wat je gegeten had . Je haalde het eten zelf op in de keuken. Aan het eind leverde je dit dan in bij een vriendelijk meisje, betaalde en gaf een dikke fooi. Een fabriek voor pasta en voor mij al revolutionair.
Groningen was alweer een cultuurschok voor Grietje en mij. Zeker nu we de oneindige natuur van Zweden gewend waren en er twee auto's per dag langs ons huisje kwamen. Wel geboren in de stad maar al jong naar een dorp. Wat een fietsers, voetgangers, studenten, auto's, lawaai en mooie mensen die goed gekleed waren. We voelde ons al wat armoedig in onze oude spijkerbroek met sleetse plekken. Wat een drukte maar wel gezellig en prachtig sfeervol verlicht en een mooie lieve💛 vrouw naast mij.
Blijkbaar hadden we met onze telefoon teveel ingetoetst. Teruggeven was geen optie en naderhand smaakte het heerlijk. Een dure vergissing. De jongen die ons bediende sprak geen overbodige woorden. Niet zelf halen maar intoetsen wat je wilde en het werd binnen korte tijd op je tafeltje gezet en was al betaald. Het eten was redelijk maar flauw. Naderhand kwamen we erachter dat je zelf de honderden extra dingen bij kon voegen. Een vergissing was dodelijk en kon niet meer worden hersteld. Jongeren in individueel gesprek en geen contact maken met hun omgeving. Voor hun gewoon. Een kassa niet meer aanwezig en de koks zichtbaar maar niet aan te spreken.
Na een uur liepen we weg en niemand die naar ons keek. De volgende mensen namen alweer plaats. Niemand die ons wat vroeg of het gesmaakt had. Geen persoonlijke groet of 'jij bent mooi kaart' om af te geven. We gingen weer op in de drukte.
Gisteren waren we in een restaurant waar we nog bediend werden. Een vriendelijke dame die steeds langs kwam om te vragen of alles goed was. Ze legde het ons uit op een prettige wijze. Een persoonlijk gesprekje en het eten van een echte kaart was lekker. De kok kwam zelf het eten brengen en als we meer wilde konden we het vragen. Ze reageerde enthousiast op het laatst toen wij haar een 'jij bent mooi' kaart gaven. Ze mocht de fooi zelf houden en was er heel blij mee.
Is dit een voorbeeld in de zorg? Een fabriek voor zorg. Als ik zorg nodig heb een QR code op de muur en binnen korte tijd iemand of een robot naast mijn bed. "Sorry maar toiletgang had u niet aangevraagd".
Misschien dat jonge mensen wel door een robot geholpen willen worden. Wanneer ik in de fabriek keek was er geen contact onderling. De QR code heel gemakkelijk , snel en kon je een eigen keuze maken. Een zeer individueel gerecht als je een keuze gemaakt had. Heel efficiënt en bijna geen medewerkers nodig. Geen dure Zorg Wooninstellingen maar alles thuis met een QR code op de muur.
Is het Zorg Thuis van de Toekomst?
Comments