"Ik wil hier niet blijven, ik wil naar huis met jou"
Nog weet ik hoe indrukwekkend het afscheid was van een vrouw die in ons woonzorghuis kwam wonen. Wat een verdriet voor beiden. Een partner die na jaren er helemaal doorheen zat en het echt niet meer kon. Hij voelde zich falen. Het woord Mantelzorg kende hij niet. Dit deed je gewoon voor je partner.
De politiek zegt te weten door onderzoek dat het wel meevalt met het aantal mantelzorgers. Een paar procent van hen is zeer overbelast en ze doen het met liefde.
Grietje en ik kwamen de laatste week jonge en oude mensen tegen die zich geen mantelzorger noemen. Zij hebben een baan en dragen zorg voor hun dierbaren. Kloppen deze cijfers? De groep mensen die aan het zorgen zijn en alle ballen in de lucht moeten houden is vele keren groter. Zij dragen er zorg voor dat mensen uit het zorgcicuit worden gehouden echter tegen een zeer hoge prijs. Deze zorgzame mensen verdienen een standbeeld en steun. In Denemarken zijn mensen die voor een ander zorgen heilig.
Wanneer nemen we de mensen die zorgen voor hun dierbaren in Nederland serieus🤔?
Vandaag is Grietje op pad om kleding uit te zoeken voor onze trouwdag. Ik in Middelburg. Een afscheid voor een dag en nacht. Zo voelt het als je afscheid moet nemen van elkaar en je hebt elkaar lief. Dit is maar één tijdelijke situatie. Mensen die echt ergens anders gaan wonen na jaren zorg in de thuissituatie. Dat is pas heftig en dat realiseren we ons niet altijd.
Grietje geniet van het passen en kijken naar een trouwjurk. Ik mis je🥰
