Naar Nederland met de oude picknickkoffer

'Hoe kregen mijn vader en moeder het voor elkaar?'

Als kind vond ik het al prachtig om op reis te gaan met de auto. Deze wagen was eigenlijk al een oldtimer maar dat wisten zij nog niet😄 Het buitenland ver weg en avontuurlijk. Geen routeplanner maar verschillende landkaarten waar ik al ruim van te voren ingekeken had. Mijn vader had eerst een rode Ford Taunus en later een citroen GS. Alle bagage werd daar ingepakt. Ongelofelijk wat er allemaal meeging. Een imperiaal op het dak, een achterbank waar ik en mijn twee zussen niet meer konden zitten maar alleen maar liggen. Mijn jongste zus op de hoedenplank en mijn moeder ingebouwd voorin met de proviandtas, picknickkoffer en routekaarten. Tent, stoeltjes , tafeltje, keukenkast, luchtbedden op het dak en achterin de koffers met kleding, keukengerei, cameraspullen, emmers en slaapzakken. De wagen stond zo scheef naar achteren dat mijn vader de aardappelen, die natuurlijk ook mee moesten onder de motorkap plaatsten als contragewicht.

Alles werd met uiterst precieci ingepakt met de aftekenlijst erbij.

Midden in de nacht vertrokken wij en was ik helemaal gelukkig.

Weg uit dat natte kikkerlandje en op naar de zon en bergen. Nog steeds heb ik dat zelfde gevoel als wij op weg gaan naar Zweden😁.

Wanneer wij de grens over waren en de heuvels zich aandienden was de vakantie begonnen.

Na vele uren rijden werd de picknick koffer naar buiten gebracht door mijn moeder. Een idyllisch kleed op de grond in het bos en een gasflesje met brander voor koffie en theewater. Mijn moeder met een vrolijke hoed op in een zomerjurkje met bloemen. Mijn vader een knickerbocker van corduroy en een pet. Mijn zusjes in lieve jurkjes. Heerlijke hapjes die mijn moeder had gemaakt kwamen uit de picknickkoffer en iedereen in opperste stemming. Todat de wespen en bijen onze zelfgemaakte jam ook interessant vonden. De rode mieren hadden de benen van mijn vader ontdekt en zochten naar heerlijk vers bloed. Mijn moeder was in gevecht met de vele muggen die het niet prettig vonden dat wij in hun gebied bivakkeerden.

De stemming was snel omgeslagen en door de chaos die ontstond vergaten wij de picknickkoffer.

Lang kreeg mijn moeder regelmatig van mijn vader te horen dat zij zo dom was geweest om haar te vergeten. Tot mijn verbazing vond ik een koffer bij de loppis in Zweden en lijkt zij op het exemplaar die wij toen hadden. Misschien is zij het wel!

Mijn 'nieuwe' koffer is nog niet helemaal vol en ik zoek wat er nog meer in hoort. Willen jullie mij helpen?

Gisteren waren we bij een secondhand in Zuid Zweden en vond ik een prachtig beeldje van JIE en een bekende ontwerpster in Zweden. Ze reist eerst mee naar Nederland terug en mag dan later in ons atelier staan.

Vandaag zijn we in Denemarken en gaan natuurlijk op zoek naar mooi glaswerk en keramiek. We hebben al weer veel prachtige dingen onderweg gescoord😚

De kapitein boos want de Ferry zonk bijna door het overgewicht.

Een mooie dag.

Hejdå