Ik zie alles Zwart Wit
- 12 feb 2024
- 2 minuten om te lezen
Gisteren maakte ik een post over als het leven afgelopen zou zijn en iedereen vond dit mooi. Heel veel lezers en reacties terwijl ik het maar een doods onderwerp vond.
Ik begrijp mijzelf niet en waarschijnlijk zullen velen het herkennen. Op de lagere school begon dit al. Ik deed het goed of het was fout. Ik kreeg een voldoende of een onvoldoende. Nooit was het goed wat ik deed.
In Zweden voel ik mij thuis want alles is daar Zwart Wit. Ik word wel eens moe van mijzelf en krijg daar juist weer energie van en ga een fantastische blog schrijven en iedereen vind dit niks. Maak ik een waardeloze blog zoals deze wordt het weer een succes.
Ik begrijp niet wat er met mij aan de hand is. In de psychiatrie leerde ik over borderline en hielp deze mensen. Alles Zwart Wit zien en er is geen stukje grijs. Ik ben totaal niet in balans. Meestal ben ik heel lief en andere keren kan ik mijzelf niet uitstaan.
Ik begrijp niet wat er mij aan de hand is is want ik vind Grietje lief en dit veranderd niet wat ze ook doet. Ik hou van haar en dat veranderd niet. Ik ben gelukkig met haar en zonder haar kan ik niet leven. Ze zegt dat ik aan het zeuren ben. Ik denk dat ze gelijk heeft maar vindt dat niet.
Ik kan mijzelf niet volgen en begrijp het niet. Op een ander moment denk ik het te weten en zo is dat weer weg.
Soms zie ik een beetje kleur. Ik begrijp er niets van. Wie kan mij helpen want het ene moment ben ik gelukkig en het andere moment...
Ik zou gewoon en kortaf als advies zeggen: “That’s life!” Maar ik zou het jou, iedereen én mijzelf tekort doen, want het is ons allen reeds bekend waar we eigenlijk niets mee aan hebben en/of kunnen doen.
Wij hebben in ons leven allemaal momenten waar we intens van genoten hebben en waar we er niet aan herinnerd willen worden. Dat is met alles het geval zoals wij zowel figuurlijk in onze levens doormaken als letterlijk onze levens(wegen) bewandelen. Wij gaan onze wegen en de meeste wegen zijn ons bekend én veilig waar we er vertrouwd mee zijn, maar er zijn van die smalle (zij)wegen waar we nooit opgegaan zijn. De redenen zijn legio; ze kunnen op advies (niet) aanbevolen zijn,…
Maar de nieuwste blog staat nog steeds op zwart. Wens die mooie valentijnsdag, de dames wel te verstaan!
Maar het zwart /wit zien is toch anders denk ik. Het zien van een stelling en daar een behoorlijk vaste uitspraak aan vast te koppelen en niet snel van de wijs laten brengen is ook zoiets wat erbij hoort. Het koppelen van van de positieve en negatieve bewering bij een uitspraak kan ook. Soms dat stellig weten hoe het zit, bijna vastgeroest zitten in een uitspraak. Hardere uitspraken hebben moet wel kunnen, vaker dan één keer dan heb je ook nog je gelijk, de positief benoemde kant en de negatieve kant.
Mooi weer maakt mensen vrolijk, aangename temperatuur kan al veel doen. Winterdip heeft ook te maken met natte en troosteloze dagen. Schijnt de zon maar iets meer dat maakt de dag al veel aangenamer
jullie kleurijke sprookjesboek wat ik aan jullie gegeven heb dan zie je weer mooie kleuren