Een lieve vrouw in een besneeuwd landschap met kaars in een lantaarentje.
Voor mij loopt Grietje en ik word warm van binnen ondanks de ijzige kou. Het is als een scene van, 'het meisje met de zwavelstokjes' Een sprookje van de Deense schrijver Hans Christian Anderson.
We hebben een uitnodiging van Björn en Edeltraud om op 21 december laat in de middag utomhus bij elkaar te komen met de directe buren. Een vuur, glögg gebakken wafels en koekjes in de vorm van een hartje. Aan de vooravond van de lange nacht waarbij volgens de Zweedse folklore duistere geesten in de bossen ronddolen. Gisteren bij het water halen uit de bron zag ik lichte schaduwen tussen de bomen. Snel ben ik weer naar boven gegaan. Tegen Grietje heb ik niets gezegd😔.
We maken contact met onze buren die we nog niet allemaal kennen. Het is een international gezelschap. Een Noor, Duitsers, Zweden en wij als Hollanders. Ik praat duits, engels en zweeds door elkaar. We vinden het jammer dat we nog geen goed Zweeds kunnen praten.
Heerlijke glüwein staat op het vuur en onze gastheer Björn gaat regelmatig met de pan en opscheplepel langs. Door de sneeuw die valt, het witte landschap, het vuur, het rode huis met voor de ramen kaarsjes maakt het een sfeervol gebeuren. Aardige mensen die elkaar waarderen en zien. We voelen ons helemaal thuis en geaccepteerd.
Een sneeuwschuiver met een man uit het dorp erop komt langs en wordt met gejuich en applaus ontvangen. Als hij dit niet gedaan had konden wij voorlopig niet weg. De komende dagen blijft het sneeuwen en streng vriezen.
Gisteren zijn we weer in ons nieuwe huisje aan de gang geweest. Het wordt steeds schoner en mooier. Het valt 100% mee wat er opgeknapt moet worden. De oude kerstverlichting uit de loppis hangt voor het raam. Het lijkt nu net of er al iemand woont.
De oldtimer staat droog in de garage. De accu is opgeladen en erin geplaatst. De oude DS had geen moeite om weer aan de praat te komen. Ze blijft lekker binnen. We zullen het moeten doen met onze Dinky Toys.
We hebben een kerstgroet gemaakt.
Hejdå