Uren reden wij stapvoets door de uitgestrekte bossen en langs meren zonder iemand meer tegen te komen in midden Zweden. Soms namen wij een stop om rust te nemen.
Het zicht was zo slecht door flarden mist ( witte wieven in Drenthe), pikkedonker en oud geel licht van onze dappere DS.
Grietje, met haar neus boven op het dashboard moest mij door dit oneindige bosgebied over smalle bergweggetjes zonder mensen die er woonden loodsen. Bij de rustplekken hoorden wij vreemde geluiden en waren er niet gerust op en bleven bij de veilige wagen. De DS hield zich kranig. De motor bleef lopen alleen haar verlichting was minimaal voor dit gebied. Eerder die avond waren wij trucks met grote schijnwerpers tegengekomen. Verlichting waarmee je naar Nederland kon kijken.
We waren nog steeds onder de indruk van ons bijzondere bezoek aan het glasriket in Småland. We hadden een bijzondere ontdekking gedaan. Een zeer mooie exclusieve vaas uit de 50-erjaren van een zeer bekende ontwerper( al overleden) die wij in een museum zagen vonden wij op de terugweg in een kleine loppis.
Het bleek om het originele exemplaar te gaan. Ze hadden haar heerlijk gebruikt om bloemetjes in te zetten.
Het staat nu in ons Talanghuset en we zijn er nog steeds van onder de indruk.
Pas tegen de ochtend kwamen wij thuis.
Ik maakte een ontbijt voor Grietje en presenteerde dit op diverse oude glas en keramik stukken buiten naast ons wonder op wielen.
We gaan de hele dag naast onze vaas zitten😊
Leerdam
In Leerdam is een glasmuseum Heel mooi glas ook.
Dus bewaak het maar goed Jan.Voor je het weet.......
Wel jammer dat je geen tijd meer hebt voor andere dingen.
Ik geniet nog van paar dagen vakantie. Net 35 km gefietst.
Geluksvogels zeggen ze wel, vooral als je bijzondere voorwerpen tegenkomt, glaswerk helemaal vooral als het heel oud is. Als je er dan ook iets van weet is het heel mooi Maar volgens mij zou er in Nederland ook ergens een glasmuseum moet zijn alleen weet ik niet waar. Er staat me wel iets van bij. Topper speurneuzen zijn jullie.