Elke morgen wakker worden met dit uitzicht geeft steeds weer een bijzonder gevoel. Ik voel mij gelukkig dat ik dit mag meemaken. Elke dag en alles is mooi.
De bomen met een dikke laag sneeuw, de hemelsblauwe lucht, het bevroren baardmos, rode huisjes met sneeuw op het dak, ijskristallen op de grond alsof je in een sprookje bent beland.
Vannacht on 1.00 uur waren we buiten en zagen we vaag het Noorderlicht in een prachtige sterrenhemel. Het blijft een mysterieus verschijnsel. Grietje en ik hielden elkaar vast. De stilte en rust daalde op ons neer. Een onbeschrijfelijk gevoel. Het was-21°C en vergaten de extreme kou.
Vanmorgen werden we wakker en de ijsbloemen zaten op het raam.
Volgens het weerbericht was de gevoelstemperatuur -31°C Grietje gaf aan dat zij bijna vastvroor aan de bril van ons composttoilet.
We begrijpen nog niet helemaal hoe men een gevoelstemperatuur kan vaststellen. Soms lopen we buiten en hebben niet de indruk dat het zo koud voelt. Soms blijk ik een ander gevoel te hebben dan Grietje.
Bijzonder dat deze omgeving het geluksgevoel oproept.
Een mooie dag🌻🌻🌻