Zweden ligt hier aan mijn voeten.
Het wordt hier zo vroeg licht dat je gewoon niet kunt blijven liggen.
Gisteren was ik om vijf uur op pad, de berg op tegenover ons Talanghuset.
Het is de berg waar ook Älgen zich zouden ophouden. Onderweg kwam ik de bekende ronde poep tegen op het pad.
De mannetjes Älgen zouden indrukwekkend zijn en kwam ik liever niet tegen op 'zijn' pad. Grote geweien en een lichaam zo groot als een Hummer. Stoer nam ik het pad waar regelmatig takken lagen en geulen met water zo diep als het Noord Hollands kanaal. Op een plekje in de zon tegen een rots zag ik mijn 1e voorjaarsbloemetjes, vitsippor(annemoon) zitten. Een liefdevol gezicht en ik kreeg het er koud van. Wat eigenlijk niet raar was want het vroor nog matig.
Een schitterende beloning kreeg ik boven. Een uitzicht waar ik stil van werd. De natuur hier in Zweden blijft mij verrassen. Even geen zorg en Nederland ver weg. Als je van de natuur houdt dan is dit zo puur en terug naar de basis waar het om gaat. Ik moest terug om Grietje te verrassen. Een heerlijk ontbijt met te en kaffe gemaakt op onze vedspis.
Gisteravond wilde Grietje de mooie natuur zelf ervaren en maakten we een wandeling richting het meer. Geen zuchtje wind en een liefdevolle stilte. De camera mee voor een onverwacht moment met een älg of beer. Prachtige kleuren kwamen wij tegen en een indrukwekkende natuur. We gingen er zelfs zachter door praten. Woorden waren niet altijd nodig en een blik voldoende.
Midden in de nacht was Grietje bezig met 'ons' schildersstuk. We weten totaal niet welke kant het opgaat🙂
Vanmorgen vroeg houtjes hakken en zag ik een behoorlijk bevroren auto en een straalblauwe lucht. Het gaat weer een mooie dag worden in ons Talanghuset.
Wil jij deze natuur meemaken in een liefdevolle omgeving vraag dan om onze informatie.
Hejdå