Soms is het leven onbarmhartig
- 7 feb 2024
- 1 minuten om te lezen
Vanmorgen las ik het woord onbarmhartig( koud, harteloos, liefdeloos ) bij een reactie op Linkedln. Het riep bij mij een gevoel van verdriet en eenzaamheid op. Het raakte mij direct omdat ik gisteravond een hele andere situatie meemaakte
Ik kwam thuis van het boodschappen doen en vond dit briefje op de deur.
Ik moest lachen om dit mooie bericht en voelde mij weer kind.
Het gevoel van verdriet verdween.
Het deed mij denken aan mijn ouderlijk huis. Als mijn ouders er niet waren verstopten wij ons en legden briefjes overal neer. Ik moest dan mijn zus zoeken. Het was avond en het huis donker. Spannend om door een donker huis van zolder tot beneden te sluipen. We gebruikten touwtjes en andere dingen waar je over struikelde om het spannend te maken. Het leek wel een spookhuis. Heel vervelend was het als we de auto hoorde stoppen. Snel de rommel opruimen en zorgen dat je in bed kwam en doen alsof we sliepen. De betovering was weg. Heerlijk om daar aan terug te denken.
Op tafel vond ik een lief briefje met een kaarsje en de vraag of ik Grietje wilde zoeken. Het huis donker en spannend.
Ik heb uren lopen zoeken in ons kleine huisje. In gedachten hoorde ik de auto stoppen van mijn ouders.
Ik kan haar niet vinden en denk maar in bed te kruipen. Het is stil en donker ...
Weet jij nog spannende leuke dingen, waar je nu aan denkt die je deed als kind en je ouders niet mochten weten?
En… had je haar nog gevonden? 🤔
Misschien ben ik wel de enige die deze blog niet geheel begrepen heb. Waarom zou het woord ‘onbarmhartig’ jou direct raken als de eerste gedachte jouw vrouw zou zijn? Had het hier betrekking op of staat het toch geheel los ervan?
Als kind verstoppertje spelen was leuk, maar dat soort verstoppertje had en heb ik (gelukkig) nog niet meegemaakt… 🫤
Dergelijke blog geeft mij het gevoel dat er iets mist, niet klopt en/of afgemaakt is…
Ik vermoed dat Grietje zich schuil hield tussen de vloeitjes en ja dat is moeilijk. Braaf en met een moeder en 2 zussen werd er genoeg gemoederd over mij. Geen dwaze dingen waaraan ik een actieve herinnering heb 😉
Soms is het ook maar beter om alles niet te vertellen, als tiener vaak mijn mond gehouden omdat het toch niet werd begrepen. Zelfs nu nog wel dingen waarvan ik denk dat ik me beter stil kan houden.
Mooi om onderweg foto's te maken. Je gaat anders naar de natuur kijken. Ben toch wel benieuwd naar de dingen die je uitspookte haha....
Ik was blijkbaar een braaf kind.Kan me niks herinneren.Wel als tiener. Toen spookte ik dingen uit die ze niet wisten😄.En die ik wijselijk ook niet vertelde.
Boswandeling gemaakt gistermiddag.Dit was een behoorlijke boom. Nog een eekhoorntje zien huppelen.Leuk.