Zo kan een afscheid zijn.
Een lieve zorgverleenster staat in de keuken voor 8 mensen te koken. Wij als familie mogen in de 2e huiskamer eten en nemen er alle tijd voor. De bewoners hebben een barbecue bij het activiteitscentrum.
Mem is nooit alleen. We zorgen dat er altijd iemand bij haar is. Het hart is sterk en Mem wil ons nog niet loslaten. Al 4 dagen en nachten lopen, liggen en zitten wij te waken.
Om 6.00 los ik Heit , de vader van Grietje af. Hij zit te praten met de zuster van de nachtzorg. Ze neemt alle tijd voor hem en wil zelfs een boterham voor mij smeren. De dames(waar zijn de mannen voor de zorg?) zijn allemaal zo lief, geduldig, zorgzaam en professioneel. Ze nemen de tijd om met ons te spreken en zijn gek met Mem. Sommige kunnen hun tranen nog maar net bedwingen.
Tussendoor maken we een korte
wandeling en lopen naar de Hollandse IJssel.
Don de poes mist ons en staat vaak voor de deur. De lieve buren Rieks en Marjon hebben zich over hem ontfermd en geven nu extra eten. Fanstisch dat zij dit doen.
Steeds zijn er medewerkers in de buurt en ontbreekt het ons aan niets.
'Als jullie iets nodig hebben dan moet je het zeggen. We komen dan gelijk. Pak maar uit de koelkast wat je lekker vindt". Tussendoor worden wij voorzien van koffie, thee en sap.
Elke medewerker voelt zich betrokken en de reactie is liefdevol. Wij kunnen ons verhaal bij iedereen kwijt.
Zo hoort terminale zorg te zijn. Niet alleen voor de mens die afscheid neemt maar tevens de direct betrokkenen.
Ik neem plaats in de huiskamer. Het is er rustig. Het ontbijt is
net achter de rug. Grietje helpt mee met de verschoning van Mem. Ze had aangegeven dit te willen doen.
Vandaag zijn er zeven zorgverleners. Twee activiteitenbegeleiders, twee huiskamer assistenten en drie verzorgende. Altijd zagen we een goede bezetting in deze woonzorg voorziening.
*Gistermiddag zijn Grietje en ik toch nog 'even' terug geweest naar Drenthe om kleding op te halen en afspraken te maken met de buren over Don. Don was erg blij om ons te zien.
Het blijft moeilijk en verdrietig om Mem zo te zien. Haar lichaam is zo sterk. Zij bepaald uiteindelijk wanneer ze vertrekt.
We blijven bij haar.
We maken er een mooie dag van met Mem in onze nabijheid⚘⚘⚘
Het klinkt erg liefdevol en heb het idee van een hospice verzorging met lieve mensen om Mem en jullie (wellicht ook andere bewoners) heen. Fijn dat er ook aandacht is voor jullie is, het is een proces en zo gedragen met elkaar. Ben zelf ruim 7jr vrijwilliger in het hospice geweest en kijk terug op mooie ervaringen. Mocht aan de rand van het leven staan/zijn van onze bewoners. Kan zoiets aan iedereen aanbevelen. De kijk op het leven en de relevantie der dingen verandert erdoor. Rijk maar op een immateriële manier.
Zo dankbaar door de bewoners en families die ik er heb ontmoet. De rust voor Mem/bewoners in de laatste fase geeft vertrouwen om het te dragen en de herinneringen…
Sterkte allemaal !
Sterkte in deze moeilijke tijd, vooral als dat moment van loslaten zit er aan te komen. Maar ook die knuffel voor Mem. De mooie momenten zullen blijven voortleven
Het klinkt als een liefdevol proces waar alle tijd voor genomen wordt. Voor jullie veel liefs (en ook wat slaap) 🙏🏼🙏🏼💕💕🙏🏼🙏🏼
Heel veel sterkte Jan en Grietje,
En wat fijn dat er ook voor jullie zo goed gezorgd word!