Bijgewerkt op: 30 mrt. 2022
Auwww...... Grietje struikelde over de drempel van ons klein rode huisje. Wij herinnerde ons de vele drempels in huis. Waarom werd dit eigenlijk gedaan?
Al zeker 200-300 wensen, dromen hebben wij in de schatkist van geluk. Al vele wensen en dromen zijn uitgekomen. Er zijn mensen die het niet geloven. Wanneer je dat blijft geloven komt het zeker niet uit.
Al jaren lang droom ik van een klein rood houten huisje met een houtkachel aan een meer in Zweden. Sneeuw voor de deur en een man die aan het schrijven is aan een klein houten tafeltje met een kaars. De vriendelijke man is aan het schrijven. Op de grond voor de kachel een zweeds kleed waar een mooie lieve vrouw ligt te slapen. Grietje had al langer gedroomd dat zij een keer in Skandinavië wilde komen. Was zij dan die vrouw uit mijn dromen?
Een ontdekkingstocht door Zweden en vandaag kreeg ik een signaal dat het huisje in Zweden er was. We waren al uren onderweg en we zagen dingen die ons vermoeden van extraterrestrisch leven. Het begon licht te sneeuwen. Egmond en Hooghalen bestonden niet meer. Dromen in je droom en denken dat je zo wakker zou worden. Gelukkig dat Grietje nuchter bleef en mij ineens wees op een huisje in het bos met uitzicht op een meer. Geen drempels en zo idyllisch.
Voorzichtig deed ik het deurtje open en een twee zeer oude houten onderstellen van sleeën stonden tegen een houten wand. Een vervallen houten oude tafel stond onder een miniscuul raampje. Een aangename boshyacinten lucht kwam mij tegemoet. Een oude kaars lag half naast een standaard. Een schapenhuid lag op de vloer. In gedachten zag ik een lieve man gebogen aan een tafeltje. Hij staarde uit het raampje en dacht na. Een lieve vrouw lag op ... "kom nou maar het wordt al donker en ik vertrouw het hier niet meer. Ik hoorde net een gekrijs en kon dit niet plaatsten. Weet je nog met die Elandenen en die wolf". Ik herinnerde mij een artikel over beren, lynxen, veelvraten die je nog steeds tegen kon komen in ondoordringbaar gebied in Zweden. Zeker twee uur waren we nog van de bewoonde wereld. "Grietje we moeten toch die oude landrover kopen of met de DS in de hoogste stand." Grietje begon nu enthousiast te worden. "En dan nemen we mijn MEM mee en kan ze heerlijk zwemmen, wandelen en het huisje aanvegen." In gedachten zag ik het zorghuis van de toekomst. Een prachtig huis aan een meer met gelukkige mensen die buiten waren. Mannen aan het hout hakken, vrouwen die met elkaar samen aan een tafel zaten te lezen. Beren die op de grond lagen en geknuffeld werden door kinderen. Een Lynx die in het zonnetje lag en eten kreeg van een oude man met een lange baard. Een man zat voor een raampje te schrijven en een vrouw op het kleed te ...
"Kom nou toch een mee, ik krijg het koud, hou nou op met dromen we moeten nog zeker twee uur lopen. Ik kreeg een zoen en een glimlach en werd wakker en rook de lucht van boshyacinten.
De prachtige foto is gemaakt door Grietje van der Heide