" Iedereen kijkt naar ons Jan en het is zo warm in mijn winterkleren"
Alleen maar rijen auto's op de autobahn. Eindelijk konden we de auto weer tot 200 km per uur opvoeren. Van 70 tot 90 op de Zweedse wegen was een
hele overgang.
De skies, de grote slee en zomerbanden op het dak en onze auto dik onder de witte modder en steengruis. Niemand op de weg met een winteruitrusting en allemaal keurige mensen in nette herfstkleding.
Vanmorgen werden we wakker. Ik verbaasde mij over het warme water uit de kraan. Het toilet wat ik zo kon doorspoelen. De centrale verwarming die we maar uitlieten, de airco die wel aan wilde, de gaspitten die vlammetjes gaven. Geen houtkachel aan, koken op een plaat en lopen naar het composttoilet in de schuur. Ik hoorde de autoweg, een trein en werden wakker van 2 grote helicopters die over ons huis vlogen. We waren weer terug😥
Ik zag Grietje voor mij met haar lantaarntje lopend door het bos naar de schuur. Een fantastisch schijnsel en een lief gezicht. Steeds dacht ik dan aan het meisje met de zwavelstokjes of aan 11 november is de dag.....
Sint Maarten, vroeger gingen arme kinderen langs de deuren van rijke mensen om te bedelen voor eten. Een aantal jaren geleden waren er bendes in Nederland die kinderen bedreigde om hun snoep af te staan. Een herinnering kwam terug toen ik als kind een lampion kreeg van mijn moeder met een kaarsje erin. Altijd viel ik ergens over en mijn lampion vloog in brand. Ik moest dan naar huis en zat verdrietig voor het raam. Echt goede herinneringen heb ik niet aan.
Vanavond gaan Grietje en ik langs de buren met een lampion. Grietje mag hem vasthouden😊. We gaan niets halen maar brengen een cadeautje uit Zweden
We hebben prachtige buren die onze hele ontdekkingsreis volgen met groot genoegen.
Een fijne Sint Maarten🗣
Commentaires