Zo wakker worden en dit op de DS lezen😘 'ik hou van je'
Daar gaat het om in dit leven. Waardering en erkenning zit in kleine dingen die groots worden
Ik dacht gelijk als hulpverlener aan mensen die door ziekte afhankelijk worden en het gevoel krijgen en niet meer gezien te worden.
Jezelf kunnen blijven ongeacht ziekte.
In Nederland waren we een week grieperig en ik voelde al een soort afhankelijkheid. Ik wilde niet ziek zijn en alles zelf weer kunnen doen. Het gevoel afhankelijk zijn door ziekte is voor de meeste mensen niet prettig. Toch kun je mensen helpen om dat gevoel om te zetten. Geef 'echte' aandacht en blijf jezelf.
Vanmorgen waren we in Thorsby bij de glashandel om ruitjes voor onze oude raampjes te halen.
Bij de deur werden we opgewacht door een jongen. Hij had onze auto gezien en sprak Nederlands.
Hij was hier nu een jaar in Zweden en wilde niet meer terug. Voor zijn leeftijd had hij in Nederland al veel bereikt en de weg lag open. Manager bij een autozaak, een vriendin, een huis en goede vooruitzichten. En toch voelde hij zich niet gelukkig.
Grietje vroeg; "en waarom Zweden?". De jongen "kijk eens om je heen" en wees naar de heuvels met de prachtige bossen in alle kleuren.
"Ik wilde leven"
Hij werd bijna claustrofobisch in een drukke winkel. De stress en drukte in Nederland gingen hem steeds meer tegen te staan. Hij had een goede vriend die naar Zweden was gegaan. Zijn vriendin wilde niet naar Zweden en hij had de beslissing genomen om dan alleen te gaan. Een prachtig verhaal weer.
Vannacht heeft het 3 á 4 graden gevroren. Het was prachtig toen we naar buiten keken. Heerlijk om de winter weer te zien komen. Binnen was het 12 graden en het voelde niet koud aan. De emmers met water waren al gedeeltelijk bevroren.
Wat voor herinnering heb jij aan de koude winters?
Winterherinnering, .De eerste is van heel veel sneeuw,lopend naar school,schaatsen.En eentje vd horrorwinter 78/79.Zwanger van mijn oudste en voor mijn gevoel weken binnen gezeten.De buurjongen schaatste door de straat op de cm dikke ijzellaag.
Dat je vroeger nog op straat kon schaatsen😃
Oh grappig. Bij de eerst was ik er nog niet maar ik moest ook meteen aan die andere twee jaren denken. Metershoge sneeuwduinen rond ons huis. We stapten bijv. zo over een hekje heen.
En in 1986 schaatsten we over de weg van school naar huis.
(Zeer) lange en koude winters kan ik me eigenlijk niet echt herinneren - dat is te zeggen, ik denk er niet graag aan. Misschien omdat de dagen in de winter langer in het donker zijn dan de nachten in de zomer en ik houd er helemaal niet van. In de winter ben ik vaker binnenshuis dan in de zomer en ik herinner de zomers dan ook beter dan de winters.
Wat ik nog wel weet is, de laatste Elfstedentocht in 1997 toen mijn vriendin (mijn ex-vrouw dus) en ik van Amsterdam met de trein naar Leeuwarden gingen, maar door de drukte daar de finish helaas niet gezien konden hebben. Wel waren wij zeer verbaasd toen wij terug in de trein…
De winter van 1962/ 1963 met veel sneeuw ben ik niet vergeten. Dat als kind, later de winter van 1978/1979 met sneeuw en binnen een paar uur van de wereld afgesneden, nu wat bewuster meegemaakt. Niet te vergeten rond 1986 de ijzelregen op de wegen , weken spekglad om het huis.