Soms ben je verdrietig of ben je onrustig. Of ben je alleen en niemand vraagt wat jij gaat doen of gedaan hebt. Zelfs al ben je samen kan dit gevoel optreden. Opgenomen zijn in een zorghuis en alles lijkt vreemd. Niet gezien worden door de ander. Elkaar niet zien kan de eenzaamheid verhogen.
Gisteren waren Grietje en ik bij een ouder echtpaar op ons park. Na 38 jaar was de liefde zichtbaar en voelden wij het. Geen minuut zonder elkaar kunnen ondanks een ernstige ziekte. Zorgen voor elkaar kan zoveel voldoening geven. We voelden ons helemaal gelukkig door het zien van zoveel genegenheid naar elkaar toe. Een mooi interview en een prachtig stuk voor ons 3e magazine.
Ik mis Zweden, de rust, de natuur, ons huisje, de meren en de mensen, Gunar onze buurman en de elanden. Geen stress en een schone lucht.
Nog even stellen wij onze reis uit tot mogelijk zondag. We willen eerst zien hoe het met Mem gaat. Gisteren kreeg zij een kuur voor de benauwdheid van de huisarts. Het ging lichamelijk steeds slechter met haar. We willen haar eerst zien en met een gerust hart vertrekken. Zondag waren wij bij haar en zagen al dat het nog niet goed ging. Mem vond het prachtig dat Heit en haar zoon, schoondochter, kleinkinderen en wij er waren.
Wat ga jij vandaag doen?
Wij horen het graag van je.
🌻🍀🌻🍀🌻🍀🌻🍀🌻🍀🌻
Een zonnige dag💛
Jan Grietje
Allereerst heel veel sterkte met jouw mem, Grietje en hoe is het met haar nu? 😢 Het is inderdaad fantastisch om zo lang lief en leed met elkaar te delen, maar helaas hoor je steeds minder van mensen over “samen oud worden” spreken. Mijn vader van 84 heeft weliswaar nu zijn nieuwe vriendin nadat mijn moeder in maart 2020 overleed en mijn moeder had hem altijd gezegd dat, als ze ooit zou komen te overlijden, hij een nieuwe vriendin moet hebben om verder te gaan, maar toch weet ik dat hij haar nog altijd mist. Het is niet iets dat je als een lichtschakelaar maar even aan en uit doet, zeker na een heel leven samen! Toch, ooit moet je…
Sterkte met Mem.Wil ze zelf nog wel verder??
Verder natuurlijk een goede reis naar Zweden daarna .
Geniet van elke dag.
Ik bezig met voorbereidingen voor as. zondag. 65 zomers jong.
Een verhaal vol emoties en mens-zijn. Ik besef me door dit verhaal dat mens-zijn eigenlijk inherent is aan emoties. Zonder emoties geen groei, geen vreugde, geen verdriet, geen koestering en ga zo maar door.... Mooi verhaal Grietje, van begin tot het einde. Dank. Veel sterkte en kracht bij het proces van mem.💖
Hopelijk brengt de kuur verlichting. Begrijp ik hieruit dat ze de puf niet meer wil nemen en ook niet meer voldoende kan koppelen dat de puf de benauwdheid mogelijk kan tegen gaan? Met liefde begeleiden in een verdrietig proces. Eigen 'belang' soms aan de kant schuiven voor de keus van de ander. Niet makkelijk...wel meer dan de moeite waard. Zo blijft de verbinding. Meebewegen, omarmen en een veilige ruimte bieden.
En mijn dag van vandaag? Een berg regeldingen met tussendoor vleugjes rust en ontspanning.
Ik hoop dat Mem gauw terug wat beter mag worden, alvast veel sterkte voor jullie allemaal! Mem heeft geluk met zoveel liefde rond haar! En ik stuur jullie veel warmte en liefde toe voor het proces dat jullie dragen in de zorg voor haar. Het kan intensief zijn.
Fijne reis alvast naar Zweden!