Terug naar 1809

'Blijven we hier of gaan Grietje en ik terug naar 2023?'

José, een neef van mij gaf een zeer belangrijke tip door. De koets is zoals wij dachten geen gewoon rijtuig maar een 'back to the future koets'.

Vind je een paard wat harder draaft dan

de magische grens van 80 km per uur dan belanden jullie in 1850.

Het paard wat wij vonden liep nog harder en wij kwamen zelfs in 1809 terecht.

Het is 1809 en ze noemen mij koning Carl Gustaaf IV van Zweden. Het volk is blij met mij en Frederika(Grietje) Ze willen dat ik niet onttroond wordt. De reden was dat ik een massa onthoofding heb tegengehouden. Iedereen is vrijgelaten en het volk draagt mij en Grietje op handen.

Ons koninklijk eigen meer.

Ik had stiekem onze oude analoge camera meegenomen en ze keken hun ogen uit.

Zij projecteerden een beeld door een lens op een zwarte achtergrond maar het was niet vast te houden. We waren tovenaars in hun ogen toen de negatieven tevoorschijn kwamen.

Ik waarschuwde hun voor een mobiele telefoon. Nu zitten ze nog samen aan een tafel te praten en proberen elkaar uit te leggen hoe iets eruit ziet. Zieken krijgen persoonlijke aandacht.

De zorg vind hoofdzakelijk thuis en alleen de allerarmsten gaan naar het gastenhuis. We zien hier veel tekenen van naastenliefde.

Toen ik vertelde over verpleeghuizen die eraan staan te komen vinden ze dit raar. 'Komen er dan zoveel armen' vroegen ze aan mij.

Dementie kennen ze hier niet. De ouderen mensen zijn hier heel belangrijk en voornaam. Dat ze wat vergeten is niet erg want dan helpen we ze gewoon. Ouderen blijven bij de kinderen wonen en helpen gewoon mee thuis of op het land.

De natuur is hier prachtig, ongerept en geen files want er zijn geen auto's. Heel veel bijzondere uitgestorven dieren komen Grietje en ik tegen.

De voeding is allemaal uit eigen tuin en er zit geen gif op. Kinderen spelen nog heerlijk buiten en maken zich vies.

De mensen hier hebben veel beweging want alles wordt lopend gedaan. Een bankpasje kennen ze niet want er is veel ruilhandel

De geschiedenis kunnen wij veranderen als ik koning aanblijf. Ik moet nu koning aanblijven omdat het volk ons zo aardig vind. Willen Grietje en ik nog wel terug naar de stress en wereld van internet, mobiele telefoons, computers, onpersoonlijke zorg. Waar de oudere mens weggestopt wordt en niet meer zo belangrijk is. En er dementie is.

Er zijn zeker mooie dingen in de toekomst die gaan gebeuren.

Wat mogen wij van jullie veranderen in het verleden en zorgen dat blijft en wat voor een dingen hoeven niet te komen?

Wat is er zo mooi in deze tijd en kunnen we weer zien als we echt terugkomen.

Het is wel een hele grote stap terug. Ben nu koning en krijg alle aandacht. Frederika roept dat ik op moet houden met dat schrijven op mijn telefoon.

'Hij werkt toch niet meer. 'We gaan een stukje rijden met de koets Carl. Laten we een kleed meenemen om te picknicken. We hebben alle tijd. Schiet nou maar op. In de toekomst zat je altijd op je telefoon en Nu

hebben we weer tijd voor elkaar!.

Een fine dag.

Carl Gustaaf en Frederika