Op zoek naar dat ene unieke moment

Een paar vogels zitten achter elkaar aan in de hoge dennen. Ik lig in bed en kan het zo zien vanuit het raam met de kleine ruitjes.

Het is 4.40 en ik ben klaar wakker. Buiten is het al langer licht. Het is niet meer de hele nacht licht maar vroeg genoeg om te denken dat ik moet opstaan. Naar buiten om te plassen en zie in het dal mist boven de beek die daar loopt. De zon komt langzaam op. Een prachtig gezicht.

Gisteren waren we bij een aantal loppissen en vonden zeer bijzondere dingen. Bij het afrekenen dachten we 60 jaar terug te zijn in de tijd. Grietje vond een theezakje die haar oma ook gebruikte. Het zag er niet gebruikt uit. Een oud vaasje voor mijn bloementjes die ik ' s morgens geplukt had.

Onze gouden vondst kwam bij de volgende loppis waar we al eerder bijzondere stukken hadden gevonden. Al een tijdje waren we op zoek naar een 50-er jaren ananaloge camera waarmee we weer de foto's wilde gaan maken. Een fotorolletje en een donkere kamer. Het liefst een oude in Zweden gemaakte Hasselblad maar daar werd in Nederland €14.000 voor gevraagd. Achter in een kastje vond ik twee bijzondere camera's. Ze leken bijna ongebruikt en bij het nazoeken op internet zag ik de waarde van de oudste. Een gaaf exemplaar gemaakt in 1952 en zeer gezocht. Een marktwaarde waar je een huis voor kunt kopen. De verkoper had niet veel kennis van dit materiaal. We schraapten wat munten bij elkaar en de man was al helemaal blij.

We waren zo blij met deze barnvondst dat we het vierden met een fles mousserende perensap zonder alcohol. De kurk vloog er zo hard uit dat hij bijna onze zeldzame camera's trof.

Op de terugweg bezochten we Paulien en haar familie. Ze wonen nu een jaar in Zweden en hebben het fantastisch voor elkaar. Een moestuin waar mensen langs de

weg voor stoppen. Zo mooi ziet het eruit. Een opbrengst zo groot om heel Amsterdam te voeden. Een schitterende kas door hun zelf gebouwd. Een hek om de elanden en reeën buiten te houden die kind aan huis zijn.

Leven van wat de natuur ons geeft gaat bij hun mooi op. Nooit meer terug naar Nederland en Zweden is hun thuisland geworden. Een fantastische lieve familie. We mochten hun aanhanger lenen en kregen heerlijke courgettes mee en voor ons onbekende palmkool. Deze smaakte later heerlijk met pasta.

Het lijkt of in de wereld alles steeds sneller moet gaan. Een elektrisch stepje die we enkele weken geleden zagen rijden reed honderd kilometer. De man trots en zonder helm verongelukte bijna toen hij een bocht te snel nam. Systeemcamera's die honderden beeldjes per seconden maken en waarbij de foto's steeds 'mooier' worden. Een verkoper in een winkel vond het maar niets dat we een analoge camera zochten en wilde ons maar steeds overhalen om alles digitaal te doen.

In Zweden komen wij steeds meer tot de ontdekking terug te willen naar de basis. Zoals ze hier zeggen ' niet teveel, niet te weinig maar precies goed. Lagom het Zweedse geheim voor een gelukkig leven.

Grietje en ik komen erachter dat het leven veel meer waarde krijgt door juist die eenvoud. Het water uit de bron, een houten huisje, een typemachine, een oude camera,

groente uit eigen moestuin, de liefde naar elkaar, een prachtige natuur en het elkaar echt zien.

Willen we wel terug?

Het unieke moment zit niet in de spullen en mooie technieken maar in jezelf.

Een mooie dag lieve lezers.

Is voor jullie Lagom herkenbaar en zou je ook zo willen leven in Zweden?