Onzeker

'Zweden een perfect land voor wintersport'

De ouderwetse winters met veel sneeuw en ijs zijn verdwenen uit Nederland. Ik herinner mij nog een filmpje van mijn vader dat hij in de 60-er jaren met zijn Taunus 12 M over het IJsselmeer reed naar Urk. Het was de strenge winter van 1963. Een van de zwaarste elfstedentochten 'De hel van 1963' vond toen plaats.

'Vroeger' kon er veel meer geschaatst worden en sneeuwpret hoorde erbij. Als kind kwam ik in een dorp te wonen waar veel water was. Vanuit ons huis kon je zo het ijs op. We hadden uitzicht op 19 molens en daar vandaan werden toertochten gehouden. Schaatsen op Noren hoorde er gewoon bij. Nederland was nou niet een land waar je kon skieën. Hiervoor waren Oostenrijkse Zwitserse Alpen waar je deze sporten kon uitoefenen. Zweden werd eigenlijk nooit genoemd als wintersportland. Nu wij in Zweden meer thuis raken is dit een wintersportland bij uitstek. Er zijn hier zoveel mogelijkheden en het is er rustig en sneeuwzeker.

Als kind ben ik met mijn ouders in Slovenië naar de wintersport geweest. Mijn 1e ski ervaring was daar. Extreem lage temperaturen kregen we mee te maken en meters hog bergen met sneeuw. Zelfs mijn moeder die nooit aan sport had gedaan bond de latten onder. De vriend van mijn zus gaf ons les. Mijn moeder was meer met haar uiterlijk bezig en vergat op te letten. We stonden doodsangsten uit toen zij naar beneden kwam en riep hoe zij moest remmen. Uiteindelijk kwam zij in een hoge berg sneeuw terecht en moesten we haar uitgraven. De volgende dag hing zij haar skies aan de wilgen en ging heerlijk in de zon zitten om bruin te worden. Haar uiterlijk was belangrijker. Een prachtige ervaring en een mooie herinnering.

In oktober hebben Grietje en ik les genomen om te kunnen langlaufen. In de lange skidtunnel van Torsby leerden wij de beginselen van deze sport. Ik was bang om te vallen en voelde mij heel onzeker. Juist daardoor kwam ik een paar keer ten val en proefde regelmatig de sneeuw.

Aangezien hier de hele winter sneeuw kan liggen hebben we zelf de latten aangeschaft. Een loipe rondom het huis gemaakt en oefenen. De skileraar vond toch dat we in 1 uurtje al heel wat geleerd hadden.

We worden langzaam steeds zekerder. Zelfs de steile stukken rondom het huis worden nu door ons genomen alsof we al jaren op de latten staan. Soms ben ik overmoedig en kijkt Grietje zorgelijk. Ik lach naar haar en geef een kushand. De overmoedigheid wordt direct afgestraft en ik zing een toontje lager en eet sneeuw.

Vandaag zijn we om 5.30 opgestaan om Xana, de dochter van Grietje naar het treinstation in Sunne te brengen. De auto moest eerst uitgegraven worden. Vanmiddag is Xana van Göteborg naar Amsterdam gevlogen. Ze heeft genoten van een heerlijke week in het mooie witte en sprookjesachtig Zweden. We kregen al een berichtje dat het in Amsterdam grauw was en regende. Hier prachtig weer en het zonnetje lijkt te voorschijn te komen. Mooie temperaturen onder het vriespunt en zachte sneeuw. Vannacht krijgen we weer strenge vorst.

Vandaag in de buurt een mooie längdskidor route gevonden.

We houden het bij de klassieke stijl.

Een magnifieke omgeving en afdalingen waar ik mijn ogen dicht deed en een schietgebedje prevelde. Grietje nam de afdaling alsof zij het al jaren op de planken stond. Maar 'we dit it' .

Ik voel mij nu een stuk zekerder. Weet hoe ik moet vallen en durf afdalingen te nemen. We gaan ervoor.

Terug naar huis en 7 kilometer over de gevaarlijke route omhoog. Sinds we vast hebben gezeten zijn we wat onzekerder geworden over een tegenligger. Eigenlijk kunnen er geen twee wagens elkaar passeren. Op de weg ligt zeer veel sneeuw en stokken markeren hoever je de kant in kunt gaan. Ga je te ver naar rechts of links kom je in een greppel waar een dikke laag sneeuw in ligt. Op eigen kracht eruit komen is er dan niet meer bij.

Het blijft een uitdaging!