Natuurlijk wilden we de film zien gisteravond. De hele dag waren we op pad geweest binnen en buiten Salzburg om de locaties te bezoeken waar de Sound of Music was opgenomen.
Het glazen paviljoen bij het kasteel in Hellbrun was zeer belangrijk. Hier gaven Maria en Georg de romantische kus.
Grietje en ik voelden net zoveel energie en de film werd werkelijkheid.
Net op het moment dat we daar waren kwam er een groep voorbij die het verhaal kregen te horen van een dame die de rondleiding deed. Het bleek namelijk ook de plek waar Liesl, de oudste dochter van Georg een kus gaf aan de postbode Rolf. Zij vertelde dat Liesl gespeeld door Charmian Carr in 2016 overleden was. Zij had een Fronto Temporale dementie gekregen in 2015 toen zij 75 jaar was.
Heel bijzonder dat zij dit net vertelde op het moment dat we er waren.
We gingen met de Gondeln naar Hochthron(1856m)
Ik overwon mijn hoogtevrees en was de enige in de cabine die niet bang was. Alleen toen hij na een steunpilaar gevaarlijk begon te schommelen deed ik een schietgebedje en het hielp. We aten een heerlijke apfelstrudel in het restaurantje boven op de top. Niemand had in de gaten dat ik op de plek zat waar Julie Andrews gezeten had. Zij waren in 1965 naar boven gegaan met de crew.
Xana had niet in de gaten dat zij op een vreselijk gevaarlijke plek was gaan zitten.
Aan het eind van de dag aten wij in het centrum van Salzburg een Wiener Schnitzel.
We sloten de dag af op de hotelkamer met het weer zien van de film.
Ontroerende beelden waarbij ik de tranen al naar boven voelde komen. Het verdriet en geluk lagen zo dicht bij elkaar.
Ik raakte de arm van Grietje aan en voelde mij kapitein George. Ik kon mij helemaal voorstellen hoe gelukkig hij was .
Met een schok werd ik wakker uit mijn droom. Grietje met een bedroefd gezicht en vroeg waarom ik haar Maria noemde ...
