"Ik wil mij nat scheren
Eerst water halen bij de bron dan een bakje, handdoek, kwast, spiegeltje zeep en een scherp mes. Het gevoel van mijn opa maar dan op een moderne wijze.
In de tecniek en adviesbureau werd ik niet gelukkig. Ik hielp mee in een prachtig verzorgingshuis in Den Haag. Iedereen had een eigen specialisme maar iedereen hielp mee om de mensen die zorg nodig hadden te helpen. Het was de 1e keer dat ik mee mocht helpen met het afleggen van iemand die overleden was. Met het bed in de lift, doodeng maar ik deed het. Geen enkele opleiding had ik maar bijna alles mocht ik doen onder supervisor van een verpleegkundige of verzorgende. Daar heb ik het vak geleerd. Op de werkvloer met goede voorbeelden. De directeur zijn kamer stond open en wist ik het niet of had ik hulp nodig dan was hij er.
Een man had zijn hele leven al nat geschoren en ging daar in het huis gewoon mee verder. Ik mocht hem helpen en was zeker een half uur bezig. Een hoop geklieder maar we hadden lol met elkaar. Elke keer vergat hij weer wat we nodig hadden maar mijn naam 'Jan ' wist hij tot zijn dood aan toe.
Na het wassen en scheren gingen we beneden naar de algemene ruimte. Iedereen was daar aanwezig. De koks serveerden lekkere eigen gebakken koekjes en de directeur schonk de koffie. Iedereen nam even zijn of haar pauze. Soms stond er een bed zodat deze persoon toch aanwezig kon zijn. Rolstoelen werden zoveel mogelijk gemeden. Proberen op eigen kracht of met behulp van ons. Trappen werden gelopen en zo min mogelijk de lift. Ik kon niet tegen het zien van wonden en bloed maar een aardige verpleegkundige leerde mij er hier mee omgaan. Onder haar toezicht mocht ik een stomp verzorgen. In het huis was ik de 1e man die kwam helpen. De ouderen dames hadden er geen moeite mee dat ik hun hielp. Zelf vond ik het moeilijk maar de zorg hielp mij prima ermee en zodoende werd ik steeds zekerder. Er al heel weinig mannen in de zorg en nu nog steeds niet. Nu nog hoorden wij op een school dat jongens zich schaamde om te zeggen dat zij de zorg in wilde gaan.
Uiteindelijk wilde ik meer kennis opdoen en begon met verpleegkunde te studeren.
Het verzorgingshuis toen was altijd een voorbeeld voor mij geweest. De mensen die er woonden waren tevreden en er werd Topzorg geboden.
Vanmorgen al vroeg buiten. Wat een ongelofelijke rust en oneindige natuur. Eerst zwemmen in ons eigen meertje 400 meter verderop. Gisteren toen we zaten te ontbijten kwam er een vos de tuin in. Hij schok want had ons waarschijnlijk niet verwacht. Al die tijd het rijk alleen.
We maken 's morgens vroeg geluiden van een mannetjes Eland om zo de vrouwtjes te lokken. Ze trappen er niet in.
Vanmiddag verder met ons Magazine en het bouwen van een 'badkamer'
Maar eerst zwemmen brrrrr.....
Comments