Waarvoor is Grietje papiersnippers aan het maken?
Het is 23.30 en Grietje en ik lopen met het lantaarntje met een kaarsje erin naar de schuur waar onze composttoilet in zit.
Een vriendelijk houten huisje.
De kaars geeft een sprookjesachtig schijnsel en ik draai de houten klos dicht. Moet lachen om mijzelf. Als de lieve beer nu zou brullen past het helemaal in het plaatje. Het lijkt wel een sprookje. Als kind droomde ik al van een houten huisje in de bergen.
Ik haal water beneden bij de bron. De schaduwen van de bomen vallen op mij neer. Het is aardedonker, doodstil en geen zuchtje wind. Ik denk aan het verhaal van de buurman over de beer en wolfen die hier rondlopen. Doe snel het luik dicht van de put en zoek mijn weg met de lantaarn naar boven.
Wanneer je in gesprek gaat met mensen met dementie over vroeger is het goed om er voorbeelden bij te halen.
Een foto van ons toilethuisje en het maken van papierkrullen kan herinneringen oproepen. Foto's van nu over bijvoorbeeld Zweden kan herinneringen geven aan een vakantie. Het geeft vertrouwen en is goed voor het geheugen. Bijna altijd werden dit mooie gesprekken. Wanneer mensen zich verbaal niet konden uitten zag je het aan hun lichaamstaal. Een glimlach op het gezicht of een lichte druk op je hand. Ik vond dit altijd prachtig om te doen en met veel resultaat.
Ik ga boven op een steen zitten aan de voorkant. Grietje is met een oude handzaag een dikke oude balk aan het zagen voor onze 'nieuwe' badkamer Het uitzicht is fenomenaal. Een schitterend gebied. Zweden geeft mij rust. De natuur is imposant en wij voelen ons heel nietig maar gelukkig.
We gaan vandaag maar eens tijd nemen om naar ons meertje te lopen en een bad te nemen. Het ijs staat er net nog niet op en een wak hoeven we niet te slaan. Ik krijg het nu al koud bij het idee.
Zo lieffff💛!!! Grietje heeft de tijdelijke waslijn weggehaald zodat de Eland zich er 's nachts niet aan kan stoten.
Fijne dag gewenst🦌🍁🍂🌻